Νόρα Κοντοστεργίου

Γεννήθηκα στην Αθήνα, μεγάλωσα στο Θησείο και πήγα σχολείο στο 25ο πρότυπο Γυμνάσιο- Λύκειο Πλάκας. Τελειώνοντας το Λύκειο, πειραματίστηκα με τις Εικαστικές Τέχνες και το Θέατρο.

Με κέρδισε η επιστήμη της Ψυχολογίας, μιας και τα ζητήματα που με απασχολούσαν είχαν απάντηση στα διαβάσματα μου, μέσα από τα συγγράμματα του Freud, του Fromm, του Νίτσε ,του Έσσε, του Σάρτρ.

Φοίτησα στο Αμερικάνικο Κολέγιο (Deree), με κατεύθυνση στην Ψυχολογία, όπου και τελείωσα το 1996, έχοντας εξασφαλίσει και τα 4 χρόνια της φοίτησής μου με υποτροφία.

Έκανα τις μεταπυχιακές μου σπουδές στην Αγγλία, στο πανεπιστήμιο του Kent, με κατεύθυνση στην Ψυχανάλυση και την Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία, ένα πρόγραμμα διάρκειας 7 ετών.
Ακολούθησα την ατομική μου ψυχανάλυση σε όλη τη διάρκεια των μεταπτυχιακών μου σπουδών και παράλληλα εργάστηκα στην πρωτοποριακή κλινική του NHS (Ε.Σ.Υ. Αγγλίας) Mount Zeehan Unit, κερδίζοντας μια πλούσια κλινική εμπειρία ως Κλινική Ψυχολόγος και Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεύτρια.

Κατά την επιστροφή μου στην Ελλάδα, το 2004, εργάστηκα για το Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, Τμήμα Ενηλίκων Π. Σακελλαρόπουλος και παράλληλα έκανα έναρξη του ιδιωτικού μου γραφείου.

Απο το 2011, σε ένα ταξίδι περαιτέρω επιμόρφωσης και προσωπικής ανάπτυξης, ακολούθησα σεμινάρια, ομάδες αυτογνωσίας, ατομική και ομαδική θεραπεία μέσω της Εικαστικής Τέχνης στο ΚΤΨ. Ν. Αναγνωστοπούλου.

Η Εικαστική Τέχνη δεν σταμάτησε ποτέ να με καλεί και η ιδιότητα μου ως Εικαστικός είναι σε εξέλιξη μέσω της Ψυχοθεραπείας αλλά και ως αυτούσια καλλιτέχνης.

Αλέξανδρος Χριστοδουλόπουλος

Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στην Κυψέλη. Τελειώνοντας το Λύκειο, συνέχισα τις σπουδές μου, ως Μηχανικός Ηλεκτρονικής, στην Πολυτεχνική Σχολή EPRE της Λωζάνης, στην Ελβετία.

Διετέλεσα ανώτατο στέλεχος μεγάλων επιχειρήσεων και Τραπεζών, κάνοντας ένα ταξίδι που, πάνω απ’ όλα, βάθυνε και πλάτυνε την ματιά μου στις ανθρώπινες σχέσεις. Παρατήρησα την ανάπτυξη δυναμικών μέσα σε ομάδες εργασίας, το πώς επηρεάζεται αρνητικά ο ψυχισμός και πώς κορυφώνεται το στρες σε εργαζόμενους και στελέχη. Μέρος του ρόλου μου ήταν και η διαχείριση των αρνητικών συνεπειών της συχνής απουσίας αυτόβουλης δημιουργικότητας σε ανθρώπους που είχαν υποστεί ιδρυματοποίηση σε διαφόρων ειδών περιβάλλοντα, εταιρικά και άλλα.

Τα τελευταία 20 χρόνια φωτογραφίζω επαγγελματικά, με ιδιαίτερη έμφαση στην Καλλιτεχνική Φωτογραφία. Η Φωτογραφία δρά θεραπευτικά, αναλγητικά και αυτογνωστικά για 'μένα. Παράλληλα, λειτουργεί και ως ένα αυτοβιογραφικό μέσο.

Ένα από τα σημαντικότερα project μου είναι το pande[a]mo, μια συλλογή κάποιων χιλιάδων φωτογραφιών της άδειας Αθήνας κατά την διάρκεια της πρώτης καραντίνας λόγω του κορονοϊού. Ένα project, που, εκτός της ιστορικής και πολιτιστικής του αξίας, με βοήθησε να αντέξω, να μεταβολίσω αλλά και να αξιοποιήσω εκείνο το διάστημα της δυστοπίας.

Είμαι Συνιδρυτής και Επιστημονικός Υπεύθυνος της PhotoCure – Θεραπεία μέσω της Φωτογραφίας, η οποία εφαρμόζεται σε Ατομικές και Ομαδικές Συνεδρίες, Βιωματικά Εργαστήρια (Workshops) Θεραπευτικής Φωτογραφίας και Ερμηνευτικής, και Team Building μέσω της Φωτογραφίας. Παράλληλα, είμαι ομιλητής σε διάφορες επιστημονικές ημερίδες και εκδηλώσεις, σχετικά με την θεραπευτική χρήση της φωτογραφίας.

Η προσωπική μου εκπαίδευση και πορεία στο Art Therapy, στο Ελληνικό Κέντρο Επιμόρφωσης Ψυχοθεραπείας Μέσω Τεχνών, στην Αθήνα, συνεπικουρεί και συμπληρώνει το Θεραπευτικό μου ταξίδι και ρόλο στην θεραπεία μέσω Φωτογραφίας και Εικαστικών Τεχνών.

Σοφία Χατζηδημητρίου

Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στην Νέα Χαλκηδόνα. Σπούδασα, αρχικά, Φιλοσοφία και Ψυχολογία στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδας, Deree College. Ξεκίνησα, κατοπινά, σε ηλικία 22 ετών, το Ψυχοθεραπευτικό μου ταξίδι από την Αγγλία, το 1995, στο University of Kent at Canterbury, όπου έκανα και το μεγαλύτερο μέρος των σπουδών και της εκπαίδευσής μου, στην Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία, για 9 χρόνια, υποστηριζόμενη τα τρία τελευταία χρόνια με υποτροφία από το Ίδρυμα Ωνάση.

Παράλληλα, από το 1999 έως το 2004 εργάστηκα ως Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεύτρια σε διάφορες δομές του Ε.Σ.Υ. της Αγγλίας (NHS England). Στο Institute of Group Analysis του Λονδίνου, παρακολούθησα μετεκπαιδευτικό πρόγραμμα στην Ομαδική Ψυχοθεραπεία, τον τελευταίο χρόνο παραμονής μου στην Αγγλία, και, από το 2004, συνέχισα την πορεία μου στην Ελλάδα, όπου ιδιωτεύω έκτοτε, βλέποντας θεραπευόμενους ατομικά, σε ομάδες ή ζεύγη.

Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στην Ποίηση, όπως και στη Φωτογραφία, οι οποίες για μένα, αλλά πιστεύω και για πολλούς από εμάς, λειτουργούν θεραπευτικά.

Η ποίησή μου, θα μπορούσε κανείς να πει, είναι ποίηση που δημιουργεί εικόνες. Από όταν ξεκίνησα να γράφω, το 2010, αυτά για τα οποία έγραφα ξεπηδούσαν από μέσα μου αρχικά ως εικόνες, τις οποίες, συνεχεία, απέδιδα με λέξεις. Η διαλεκτική εικόνας και λέξεων ανέκαθεν με μάγευε. Έκανα συλλογή από καλλιτεχνικές φωτογραφίες, με τις οποίες συνόδευα τα ποιήματά μου και πίστευα ότι το σύνολο δημιουργούσε ακόμη ένα ξεχωριστό καλλιτεχνικό αντικείμενο, την τριάδα: φωτογραφία-ποίηση-σύνολο.

Δεν άργησε ο καιρός που ξεκίνησα να φωτογραφίζω πιο συστηματικά. Το ενδιαφέρον μου ήταν εν μέρει καλλιτεχνικό, στο πώς να βελτιώσω τις λήψεις μου, ώστε να αποδώσω σωστότερα αυτό που θέλω, αλλά, κυρίως, ήθελα να αρχίσω να ασκούμαι στο να αναπροσαρμόζω την εστίασή μου στον κόσμο, στους άλλους και στα αντικείμενα, σαν να αναστοχάζομαι διαρκώς πάνω σε αυτά, με τρόπους που θα εξέφραζαν κάτι από τον ψυχισμό μου ή την αντίληψή μου, όχι πάντα συνειδητό.

Πλέον, η ψυχοθεραπευτική μου προσέγγιση έχει εμπλουτιστεί από την χρήση της Φωτογραφίας, είτε στο θεραπευτικό δωμάτιο με φωτογραφίες που επιλέγει να φέρει ο θεραπευόμενος, είτε με φωτογραφίες που δημιουργεί ο ίδιος, στο πλαίσιο μιας θεραπείας, ατομικής, ομάδας ή βιωματικού εργαστηρίου.

Έχω εκδόσει την πρώτη μου ποιητική συλλογή, 'Άγνωστοι Αγαπημένοι', Εκδόσεις Μελάνι και είμαι Συνιδρύτρια και Επιστημονική Υπεύθυνη της PhotoCure - Θεραπεία μέσω της Φωτογραφίας.

Μαριλένα Ρωμυλίου

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα.

Το 2000 ξεκίνησα τις σπουδές μου στις Ανθρωπιστικές επιστήμες, από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και το τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας. Εκεί, ανοίχτηκε ο δρόμος για να αρχίσω να αφουγκράζομαι τον Άνθρωπο, την Τέχνη και την Κοινωνία μέσα από την έννοια της συλλογικότητας και την μέθοδο της έρευνας. Όμως, δεν θέλησα να μείνω μόνο στις θεωρητικές γνώσεις. Θέλησα να προχωρήσω στην πράξη και στον τρόπο που φτάνει κανείς και ακουμπά την ανθρώπινη ψυχή. Παρακολούθησα διάφορα σεμινάρια Ψυχολογίας, μέχρι που η Εικαστική Ψυχοθεραπεία κέρδισε το ενδιαφέρον μου. Ολοκλήρωσα επταετή φοίτηση στο Κέντρο Τέχνης και Ψυχοθεραπείας και απέκτησα το Ευρωπαϊκο Πιστοποιητικό Ψυχοθεραπείας.

Στο πλαίσιο της εξειδίκευσής μου, συνεργάστηκα με Σχολεία και Εκπαιδευτήρια, Κρατικές Δομές (Χατζηπατέρειο Ίδρυμα, Στουπάθειο), την Κοινωνική Πρόνοια Αττικής (Άγιος Ανδρέας), όπως και Ιδιωτικούς φορείς για την θεραπεία του παιδιού, του εφήβου, του νέου και τη στήριξη της οικογένειας.

Επί του παρόντος, εργάζομαι ιδιωτικά με παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Είμαι εξωτερικός συνεργάτης σε Σχολεία για την στήριξη του παιδιού, της οικογένειας και του εκπαιδευτικού. Συνεργάζομαι με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς για την προαγωγή της ψυχικής υγείας.

Η μέθοδος της Εικαστικής Ψυχοθεραπείας είναι για μένα η γέφυρα ανάμεσα στο εσωτερικό και το εξωτερικό, το βίωμα και την έκφρασή του. Μπορεί να γίνει ο χώρος που κρατάει όσα ο λόγος δεν θέλει ακόμα να εμφανίσει και όταν οι θεραπευόμενοι είναι έτοιμοι να μιλήσουν, τότε αυτή μπορεί να φέρει την αρμονία της ένωσης του λογικού με το ά–λογο.

Η Τέχνη είναι έκφραση, δημιουργία, ονείρεμα, επικοινωνία. Η Εικαστική Ψυχοθεραπεία είναι το ασφαλές πλαίσιο της εσωτερικής διαπραγμάτευσης και ανάπτυξης με εργαλείο την Τέχνη που ενέχει τη δημιουργία, δηλαδή, την ίδια τη Ζωή.

Ντίμη Μπιτσάκου

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Από μικρή με συγκινούσε ο τρόπος εκείνος που, χωρίς την βοήθεια των λέξεων, θα μπορούσα να περιγράψω και να δώσω μια εικόνα στα συναισθήματα και τις σκέψεις μου. Αυτός ο τρόπος είναι η ζωγραφική. Μαθήτρια ακόμη, παίρνω τα πρώτα μου μαθήματα κοντά στον ζωγράφο Μ. Βελούδιο κι έπειτα στο εργαστήριο του Ν. Στέφου. Παρακολουθώ μαθήματα αρχιτεκτονικού σχεδίου στο εργαστήριο του Εμ. Ζαχαράκη, βρίσκομαι στην Φλωρεντία, ως ακροάτρια στην Academia Di Belle Arti και, μετά, σπουδάζω με υποτροφία στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, στο Βουκουρέστι, Ρουμανία.

Τελειώνοντας τις σπουδές μου, επιστρέφω στην Αθήνα και ακολουθούν συνεργασίες και εκθέσεις, ατομικές και ομαδικές, με Γκαλερί και Μουσεία, σε Ελλάδα και εξωτερικό ('Άνεμος', 'Εποχές', 'Skoufa', 'Evripidis', 'Ιανός', Μουσείο Μπενάκη, Ίδρυμα Τσιχριτζή, Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, 'Periple', 'Χρύσα', 'Παπαδάκη', 'Εικαστικός Κύκλος').Τα τελευταία χρόνια, διδάσκω ζωγραφική σε σχολεία, σε παιδιά και εφήβους.

Μέχρι και σήμερα, αισθάνομαι την ζωγραφική, όπως και κάθε μορφή Τέχνης, σαν ένα ταξίδι καταβύθισης, μια προσπάθεια εύρεσης εικόνων των μορφών που μας κάνουν να συναντηθούμε, όλοι, σ' ένα κοινό, αναγνωρίσιμο, "τοπίο".